Kao naselje pod imenom Teke (ime dobilo po turskoj bogomolji, derviškoj tekiji), Tekija se prvi put pominje 1807. godine kao malo selo na desnoj obali Dunava. Zahvaljujući svom položaju i rečnom saobraćaju, Tekija je imala veliki ekonomski značaj, s obzirom na to da je promet robe iz unutrašnjih delova Turskog carstva, preko Tekije, dalje išao prema Oršavi, Temišvaru i Budimpešti.

Vrhunac razvoja Tekija je doživela pre Prvog svetskog rata. Posle rata nastupio je period stagnacije, naselje je izgubilo svoju nekadašnju ulogu i postalo centar lokalnog značaja. U takvim okolnostima Tekija je egzistirala do preseljenja naselja (1964. godine) na novu lokaciju. Stara živopisna Tekija ostala je poznata samo brodarcima  "locovima", koji su sprovodili konvoje brodova kroz  Đerdapsku klisuru, kao i po Đerdapskoj rečnoj upravi, sedištu mešovite jugoslovensko-rumunske komisije, čiji je zadatak bio da se stara o bezbednosti i sigurnosti plovidbe u Đerdapu.

Nova Tekija sa sredjenom infrastrukturom, dobrom snabdevenošću, motelom, prelepim i modernim kućama koje su okružene cvecem i zelenilom, danas je jedan od najlepših mesta na obali Dunava.

Poznata je po turističkoj, sportskoj i kulturnoj manifestaciji "Zlatna bućka Đerdapa", koja se organizuje svakog leta i tokom koje se pomoću "bućke" love somovi. Ovaj specifičan način ulova ribe prate raznovrsni sportski, kulturni i zabavni sadržaji.